Γαστρεντερολογικές Παθήσεις

Γαστρεντερολογικές Παθήσεις

Η κύρια λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος, είναι η αποτελεσματική διέλευση, πέψη και απορρόφηση της τροφής, καθώς επίσης και η αποβολή των άπεπτων και μη απαραίτητων συστατικών των τροφών ή των βλαβερών προϊόντων που προκύπτουν από την πέψη των τροφών.

Η σωστή πέψη και απορρόφηση των αναγκαίων και χρήσιμων συστατικών των τροφών είναι καθοριστικής σημασίας τόσο για την ανάπτυξη του οργανισμού, όσο και για τη διατήρηση και την εξασφάλιση της απαραίτητης ενέργειας για τις λειτουργίες του.

Ως γαστρεντερολογική νόσος ονομάζεται οποιαδήποτε διαταραχή εμποδίζει την ομαλή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος. Υπάρχουν πολλοί τύποι τέτοιων διαταραχών. Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιες από αυτές όπως είναι το Πεπτικό Έλκος, η Δυσπεψία, η Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση,η Οισοφαγίτιδα, η Ελκώδης Κολίτιδα καθώς και η Νόσος του Crohn. Μέσα από τις κατάλληλες συμβουλές διατροφής, την σωστή προσέγγιση και τα ανάλογα διατροφικά πλάνα στο κέντρο μας μπορείτε να βρείτε, χωρίς να αντικαθιστούμε τον γιατρό, την βοήθεια που χρειάζεστε για τις παραπάνω παθήσεις, με κύριο στόχο την βελτίωση των ενοχλητικών συμπτωμάτων ακόμη και την οριστική αντιμετώπιση κάποιων από τα παραπάνω προβλήματα.

Πιο αναλυτικά:

Γαστρο-Οισοφαγική Παλινδρόμηση (ΓΟΠ)

ΓΟΠ είναι η επιστροφή γαστρικού περιεχομένου (οξύ, τροφές) στον οισοφάγο, που προκαλεί είτε συμπτώματα (π.χ. ‘καούρες’) είτε βλάβες στον οισοφάγο (οισοφαγίτιδα, καρκίνος οισοφάγου κ.ά).

Γαστρίτιδα

Η Γαστρίτιδα είναι μια φλεγμονή του βλεννογόνου στο στομάχι. Η βλεννογόνος είναι το εσωτερικό κάλυμμα στο τοίχωμα του στομάχου και των υπόλοιπων κοίλων οργάνων του ανθρώπινου οργανισμού. Η φλεγμονή που εμφανίζεται στη βλεννογόνο μπορεί να είναι οξεία με γρήγορη ανάπτυξη ή και χρόνια με αργή, ανάπτυξη. Τα γενικά συμπτώματα της γαστρίτιδας είναι η δυσπεψία, το φούσκωμα που ακολουθεί τα γεύματα, η ναυτία με εμετό μετά τα γεύματα, και η απώλεια της όρεξης. Γενικά, διαφορετικοί τύποι γαστρίτιδας μπορεί να προκαλέσουν διαφορετικές επιπτώσεις. Η πιο συνηθισμένη επίπτωση είναι η ανάπτυξη έλκους.

Σπαστική κολίτιδα – Ελκώδης κολίτιδα

Λειτουργική διαταραχή της κινητικότητας του γαστρεντερικού συστήματος, που προκαλεί υποτροπιάζοντα επεισόδια κοιλιακού πόνου, δυσκοιλιότητας, ή και διάρροιας, χωρίς οργανική βλάβη του εντέρου. Η αιτία είναι άγνωστη. Καμία οργανική ή βιοχημική βλάβη δεν ανευρίσκεται. Συνήθως συνυπάρχει κάποιου βαθμού αγχώδης διαταραχή.

Πεπτικό Έλκος

Το πεπτικό έλκος διακρίνεται σε πεπτικό έλκος και έλκος δωδεκαδακτύλου. Το έλκος είναι στην ουσία μία πληγή στην εσωτερική επιφάνεια του πεπτικού συστήματος.

Κοιλιοκάκη

Η κοιλιοκάκη είναι μια εντεροπάθεια που χαρακτηρίζεται από επιπεδοποίηση του βλεννογόνου του λεπτού εντέρου, με συνέπεια τη μείωση της λειτουργικά ενεργού επιφάνειάς του και σαφώς τη δυσαπορρόφηση θρεπτικών συστατικών.

Δυσανεξία στη λακτόζη (Ανεπάρκεια λακτάσης)

Η λακτάση είναι το ένζυμο που βρίσκεται στην επιφάνεια του επιθηλίου του λεπτού εντέρου και ευθύνεται για την πέψη της λακτόζης. Η ανεπάρκειά του οδηγεί σε μη υδρόλυση της λακτόζης, με συνέπεια να περνά στο παχύ έντερο αναλλοίωτη, συγκρατώντας νερό και προκαλώντας οσμωτική διάρροια. Εκεί λόγω ζύμωσης από το μικροβιακό φορτίο του παχέος εντέρου παράγονται αέρια που προκαλούν τα ανεπιθύμητα συμπτώματα του μετεωρισμού, κοιλιακού άλγους και δυσφορίας στους πάσχοντες. Τα παραπάνω συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μετά την κατανάλωση ½ έως 1 ποτηριού γάλατος. Σε περίπτωση που συνυπάρχει και ευερέθιστο έντερο, ο πάσχον είναι ευαίσθητος σε πολύ μικρότερες ποσότητες γάλατος.

Δυσκοιλιότητα

Πρόκειται για τις πιο διαδεδομένες παθήσεις των οικονομικά ανεπτυγμένων κοινωνιών, που οφείλονται στις διαχρονικές αλλαγές των διατροφικών συνηθειών και πιο συγκεκριμένα στη μειωμένη κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, οσπρίων και δημητριακών (τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες).

Διάρροια

Ως διάρροια χαρακτηρίζεται η συχνή κένωση υγρών κοπράνων που συνοδεύεται από εκτεταμένη απώλεια υγρών και ηλεκτρολυτών ιδιαιτέρως του Na και του K.

Δυσπεψία

Δυσπεπτικά ενοχλήματα ονομάζεται κάθε γαστρεντερικό σύμπτωμα που προκαλείται μετά τη λήψη τροφής ( όπως επιγαστρικός πόνος, εμετός , ρέψιμο, κ.τ.λ.). Ενδέχεται να είναι οργανικό ( βλάβη του πεπτικού σωλήνα) ή να προκύπτει από βλάβη του ήπατος, των χοληφόρων αγγείων, του παγκρέατος, της καρδιάς ή των νεφρών ή ακόμα να είναι λειτουργική ( οφείλεται σε ψυχολογικά αίτια ).

Νόσος CROHN

Πρόκειται για τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, που προσβάλει όλο το μήκος του ξεκινώντας απ’ τον τελικό ειλεό. Παρατηρείται καταστροφή των λαχνών του εντέρου και σαφώς δυσαπορρόφηση, αυξημένη έκκριση ορού και χαμηλά επίπεδα λευκωματίνης πλάσματος, οπότε και το άτομο χαρακτηρίζεται από υποπρωτεϊναιμία. Ενδέχεται να δημιουργηθούν και στενώσεις του εντέρου, τα λεγόμενα συρίγγια.