Είναι πλέον δεδομένο πως η διατροφή και ειδικά οι διατροφικές συνήθειες ενός ατόμου ή ακόμη και μιας εθνότητας, σχετίζονται άμεσα με πολλές χρόνιες παθήσεις, αλλά και πολλές χρόνιες παθήσεις απαιτούν ειδική διατροφή τόσο ως μέσο θεραπείας αλλά και πρόληψης.
Μια διατροφή πλούσια σε χοληστερίνη (κρόκος αυγών, συκώτι, γαρίδες) αυξάνει τα επίπεδα της κακής (LDL) χοληστερίνης, ενώ και τα κορεσμένα λιπαρά (ζωικά λιπαρά, βούτυρο) φαίνεται να αυξάνουν ιδιαίτερα τα επίπεδα της. Γι΄ αυτό έχει οριστεί ότι ημερησίως δεν πρέπει να καταναλώνουμε πάνω από 300mg χοληστερίνης, ενώ είναι γνωστό ότι καταναλώνοντας ταυτόχρονα φυτικές στερόλες, έχουμε παρεμπόδιση της απορρόφησης της χοληστερόλης. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι και οι φυτικές στερόλες αποτελούν λιπαρές ύλες και θα πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο στα πλαίσια μιας σωστής και ισορροπημένης διατροφής.
Αντιθέτως, με βάση τα δεδομένα, από πλήθος μελετών προκύπτει ότι τα ακόρεστα λιπαρά οξέα μειώνουν την κακή (LDL) χοληστερίνη και δημιουργούν ένα πολύ ευεργετικό προφίλ στο σύνολο των λιπιδίων του αίματος. Τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, μπορούν να αντικαταστήσουν εν μέρει τα κορεσμένα στη διατροφή και έτσι να υπάρχει μείωση ή διατήρηση των επιπέδων χοληστερόλης σε χαμηλά επίπεδα.
Ένα από τα σημαντικότερα μονοακόρεστα αποτελεί και το ελαΐκό, για το λόγο αυτό και η μεσογειακή διατροφή που είναι πλούσια σε ελαιόλαδο κατέχει πλέον ιδιαίτερη θέση στις καρδιές όλο και περισσοτέρων, κυρίως εξαιτίας του πλούτου των αντιοξειδωτικών ουσιών που προσφέρει.
Πολλή συζήτηση έχει γίνει και για τα ω-3 λιπαρά οξέα (πολυακόρεστα) που περιέχονται κυρίως στα ψάρια και στα ιχθυέλαια. Τα ω-3 λιπαρά οξέα έχουν συσχετιστεί με την μείωση των τιμών των τριγλυκεριδίων, με αντιφλεγμονώδη δράση και με μείωση του κινδύνου θανάτου από στεφανιαία νόσο, ενώ φαίνεται να μην επηρεάζει την χοληστερόλη η κατανάλωση μέτριων ποσοτήτων ω-3 λιπαρών οξέων μακράς αλύσου. Και στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να καταναλώνονται λιπαρά οξέα με μέτρο, καθώς η υπερβολική πρόσληψή τους μπορεί να προκαλέσει αύξηση των λιπιδίων του αίματος.
Η διατήρηση του βάρους του σώματος σε φυσιολογικά επίπεδα αποτελεί παράγοντα ευεργετικό όσον αφορά τα λιπίδια του αίματος, απεναντίας, η παχυσαρκία επιδεινώνει την υπερλιπιδαιμία. Κρίνετε καθοριστικής σημασίας η μείωση του σωματικού βάρους όταν το άτομο είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο. Οποιαδήποτε μείωση στο σωματικό βάρος είναι επιθυμητή, ακόμη και μία μείωση της τάξης του 10% του παρόντος βάρους έχει ευεργετικά αποτελέσματα απέναντι στην μείωση των τριγλυκεριδίων. Σε αυτά τα άτομα, λοιπόν, συστήνεται υποθερμιδική εξατομικευμένη διατροφή, με σκοπό την αργή και σταθερή απώλεια βάρους, μέχρι το επιθυμητό αποτέλεσμα, κάτι το οποίο θα πρέπει να γίνεται σε συνεργασία με ειδικούς διαιτολόγους-διατροφολόγους.
Στα πλαίσια μιας υγιεινής διατροφής συστήνεται ένα διατροφικό σχήμα πλούσιο σε φρούτα και λαχανικά, τρόφιμα με πολλές φυτικές ίνες, προϊόντα ολικής άλεσης, άπαχα κρέατα και πουλερικά, κατανάλωση ψαριών τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα και γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλών λιπαρών. Επίσης, η διατροφή θα πρέπει να είναι χαμηλή σε κορεσμένα λίπη, trans λιπαρά οξέα και χοληστερόλη. Πιθανό να χρειαστεί μείωση στην πρόσληψη αλατιού, ενώ ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δίνεται και στον τρόπο μαγειρέματος.
Στα πλαίσια μιας υγιεινής διατροφής συστήνεται ένα διατροφικό σχήμα πλούσιο σε φρούτα και λαχανικά, τρόφιμα με πολλές φυτικές ίνες, προϊόντα ολικής άλεσης, άπαχα κρέατα και πουλερικά, κατανάλωση ψαριών τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα και γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλών λιπαρών. Επίσης, η διατροφή θα πρέπει να είναι χαμηλή σε κορεσμένα λίπη, trans λιπαρά οξέα και χοληστερόλη. Πιθανό να χρειαστεί μείωση στην πρόσληψη αλατιού, ενώ ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δίνεται και στον τρόπο μαγειρέματος.
